Bas Heijne

Nieuwe technologie belooft ons grotere vrijheid, maar zorgt er ook voor dat we steeds beter zijn aan te sturen en te manipuleren. En tegelijk confronteert de biologie ons steeds meer met de grenzen van onze vrijheid. De mens, als product van evolutie, blijkt slecht uitgerust voor dat door mij zo gekoesterde verlichte mensbeeld. Vooruitgang in de wetenschap gaat onmiskenbaar hand in hand met de reductie van de mens als zelfstandig individu. Dus wat is er nog over van onze vrijheid? Ons streven naar gelijkheid? Ons verlangen naar broederschap? Is het mogelijk iets van de idealen waardoor ik gevormd werd en die mij een betere wereld beloofden overeind te houden in een wereld waarin ze van alle kanten — door de politiek, door de wetenschap en door de biologie — ondermijnd en ontkend worden? Anders gezegd: is er een antwoord op het onbehagen?